Raport: Czy definicja imprezy turystycznej dotyczy branży eventowej?

Wśród organizatorów różnego rodzaju eventy pojawia się często zaskoczenie po otrzymaniu informacji, że planowane właśnie przez nich działanie wymaga posiadania statusu organizatora turystyki, a tym samym wpisu do właściwego rejestru oraz posiadania przewidzianych ustawą zabezpieczeń finansowych.
 

W trakcie projektu analizującego zagadnienia prawne w branży marketingowej, prowadzący badanie – autorzy raportu „Paragraf 2.0. Marketing zgodny z prawem” zapytali respondentów o organizację wydarzeń, które mogłyby być uznane za usługę turystyczną. 
W trakcie badania zapytano rozmówców, czy wykonywana przez nich działalność obejmuje organizację wydarzeń wypełniających definicję imprezy turystycznej, a jeżeli tak, to czy są świadomi obowiązków nałożonych ustawą na podmiot posiadający status organizatora turystyki.

Podstawowe pojęcia
Warunki świadczenia przez przedsiębiorców usług turystycznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także poza jej granicami (jeżeli umowy o świadczenie tych usług zostały zawarte na terytorium RP) zostały uregulowane w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (tekst jednolity Dz.U. z 2014 r., poz. 196; dalej jako: Ustawa).
Badając charakter świadczonych usług, pod kątem przepisów Ustawy, w pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na zakres pojęcia „usług turystycznych”, które zostały zdefiniowane jako: usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszelkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym.
W art. 3 pkt 2 Ustawy zostało zdefiniowane również pojęcie imprezy turystycznej, przez którą należy rozumieć: co najmniej dwie usługi turystyczne tworzące jednolity program i objęte wspólną ceną, jeżeli usługi te obejmują nocleg lub trwają ponad 24 godziny albo jeżeli program przewiduje zmianę miejsca pobytu.
W praktyce na imprezę turystyczną składają się najczęściej takie usługi, jak: usługi zakwaterowania, usługi w zakresie wyżywienia, usługi przewozowe, usługi pilota wycieczek, przewodnika turystycznego, usługi rekreacyjne. Imprezą turystyczną w rozumieniu przepisów Ustawy będzie zatem, np.: oferta pobytu w hotelu w kraju wraz z przewozem i wyżywieniem, realizowana na podstawie jednej umowy zawartej z klientem i w ramach jednej zapłaty za wszystkie usługi.
Jednolity program wynika najczęściej z charakteru samej oferty i oznacza on pewną funkcjonalną całość, gdzie poszczególne elementy są ze sobą tak powiązane, że wykonanie każdego z nich może wpływać na wykonanie całej umowy, w szczególności na osiągnięcie przez klienta celu umowy. Wspólna cena oznacza natomiast, że wskazany program imprezy objęty jest jedną ceną.
W pierwszym z pytań, zadanych w obszarze zagadnień dotyczących organizacji imprez turystycznych, autorzy sprawdzili, czy osoba ankietowana posiada w ogóle wiedzę na temat treści definicji takich pojęć, jak impreza turystyczna czy organizator turystyki.  
45 proc. ankietowanych osób odpowiedziało, że nie, zaś wśród pozostałych 55 proc. osób wiedza była znacznie większa, chociaż też często dość pobieżna.

RAPORT: „Paragraf 2.0. Marketing zgodny z prawem”

Pełne wyniki analizy znajdą się w raporcie autorstwa prawników kancelarii Pałucki Trusiński, zespołu prowadzonego przez mec. Grzegorza Choromańskiego „Paragraf 2.0. Marketing zgodny z prawem”. Konferencja przedstawiająca opracowanie, będąca jednocześnie premierą publikacji, odbędzie się 1 grudnia, w Kinie Luna w Warszawie.
Podczas spotkania będę omawiane wyniki badania oraz analizowane konkretne przypadki, w których pojawiły się wątpliwości co do zgodności z przepisami prawa. Jeżeli chcieliby państwo zasięgnąć opinii prawnej przypadków mieszczących się w zakresie działalności marketingowej, prosimy o ich zgłaszanie pod adresem: redakcja@meetingplanner.pl.
Szczegóły dotyczące konferencji „Paragraf 2.0. Marketing zgodny z prawem” znajdują się na stronie wydarzenia: www.paragraf.meetingplanner.pl